حلال - اثر غذاي حلال يا حرام
فرقي بين غذاي حلال و حرام نيست؟/تأثيرات عجيب لقمه در زندگي
و همچنين خوردن كه در حلال و حرام يكى است؟ اگر دقت كنيم خواهيم ديد تفاوت اين دو در موافقت و مخالفت خدا است، مخالفت و موافقتى كه در انسان اثر گذاشته و در نامه اعمالش نوشته مى شود، نه خود نفس فعل، چون نفس و حركات و سكنات كه يا آن را زنا مى گوييم و يا نكاح، به هر حال فانى شده از بين مى رود و تا يك جزئش فانى نشود نوبت به جزء بعدى اش نمى رسد و پر واضح است كه وقتى خود فعل از بين رفت عنوانى هم كه ما به آن بدهيم چه خوب و چه بد فانى مى شود. در نگاه اسلام، اقتصاد موضوع بسيار مهمي است و به آن بسيار توجه شده است؛ چرا كه نيازهاي بدن و جسم انساني از اين راه تامين مي‌شود و پاكي و ناپاكي لقمه بر فكر و انديشه و ايمان و باورهاي قلبي او تاثير مستقيمي به جا مي‌گذارد؛ چنانكه امام حسين (عليه السلام) خاستگاه شقاوت مردم كوفه را لقمه‌هاي حرام مي‌داند.
بنابر اين همان‌گونه كه انسان سعي دارد غذايش از هر نوع آلودگي ظاهري به دور باشد، به همين خاطر غذاها را در ظرف هاي سرپوشيده و دور از دست هاي آلوده و گرد و غبار نگهداري مي‌كند، بايد تلاش نمايد غذاي خود و خانواده اش را از هر نوع آلودگي به حرام نيز حفظ نمايد. قال النبي(صلي الله و عليه وآله) « الشَّاخِصُ فِي طَلَبِ الرِّزْقِ الْحَلَالِ كَالْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّه» كسي كه به خاطر خداوند در جستجوي روزي حلال از مكاني به مكان ديگر مسافرت مي‌كند مانند رزمنده‌اي است كه در راه خدا جهاد مي‌كند. (۳) از اين روايت به دست مي‌آيد، كساني كه در اعتقاداتشان سست شده‌اند و در بسياري از دستورات ديني سهل انگاري مي‌كنند، اين حالت ريشه در رزق و روزي آنان دارد، چنانچه اگر روزي، حلال بود انسان را بر فرامين الهي ياري مي‌نمود.
مردي خدمت پيامبر(صلي الله و عليه وآله) آمد و عرض كرد دوست دارم دعايم مستجاب شود، حضرت فرمودند: « طَهّرْ مَأكَلَكَ وَ لا تُدْخِلْ بَطْنَكَ الْحَرَامَ »: غذاي خود را پاك كن و از هر گونه غذاي حرام بپرهيز. در بياني امام صادق (عليه السلام) مي فرمايند: «لا تَدَعْ طَلَبَ الِّرزْقِ مِنَ الحَلالِ، فَاِنَّهُ وَ عَوْنٌ لَكَ عَلي دينكَ»: طلب روزي حلال را فرو نگذار، كه روزي حلال تو را در دينداري كمك مي‌كند. و حال آنكه ما مى گوييم: عمل انسان چون سايه دنبالش هست، پس مقصود آثار عمل است كه يا مستلزم عقاب است و يا ثواب و همواره با آدمى هست تا در روز « تُبْلَى السَّرائِرُ» خود را نمايان كند.
حكم خوردن غذاي حرام چيست؟ - گنجينه پاسخ ها - islamquest
سيوطي، جلال الدين، الدر المنثور في تفسير المأثور، ج 5، ص 10، قم، كتابخانه آية الله مرعشي نجفي، چاپ اول، 1404ق؛ ابن كثير دمشقي، اسماعيل بن عمرو، تفسير القرآن العظيم، تحقيق، شمس الدين، محمد حسين، ج 5، ص 416، بيروت، دار الكتب العلمية، منشورات محمدعلي بيضون، چاپ اول، 1419ق. اگر كسي بداند كه اين گوشت يا غذا حرام است؛ يعني هم غذا را مي‌شناسد (موضوع) و هم حكم آن‌را كه حرمت است مي‌داند، با اين‌حال آن‌را بخورد، گناه و عصيان نموده و اين عملش تمرد و نافرماني از دستورات الهي محسوب شده و مستحق عذاب و مجازات خاص آن است. علماي اخلاق به اثرات وضعي اين نوع غذاها اشاره نموده و معتقدند كه هرچند مجازاتي براي انسان در نظر گرفته نمي‌شود؛ اما توفيقاتي از انسان سلب مي‌شود و اثرات سوء معنوي دارد كه قابل اغماض و چشم‌پوشي نيست.
بنابراين، لازم است همواره انسان دقت كند كه غذاي او حلال باشد؛ چرا كه اين غذا و اثرات وضعي آن در سرنوشت معنوي او و حركت در مسير رضايت الهي تأثير گذاشته و خدشه ايجاد مي‌نمايد. مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج 5، ص 303، بيروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ دوم، 1403ق؛ رسول خدا (ص) فرمودند: "از امت من، خطا و فراموشي و آنچه بدان مجبور شوند و. 1- 3و هيچ نشانه و علامتي بر حليت و حرمت نداشته باشد، در اين صورت چون تفحص در موضوعات واجب نيست، اگر بعد از خوردن معلوم شود، از نوع حرام بود، مرتكب حرام نشده است. احتمال حرمت نمي‌داد و مشكوك نبود، بلكه نشانه‌ي حليت داشت، مثلا از دست مسلمان دريافت كرده بود، اين‌جا اگر بعدا معلوم شود حرام بود، مرتكب معصيت نشده است.
خوردن خرچنگ حرام است، ولي اگر شخص بدون اطلاع آن‌را بخورد و در اين جهل معذور باشد، مثلا يقين داشته باشد كه حلال است، حرمت نداشته و كفاره‌اي ندارد. گاهي انسان در روز به گناهي مبتلا مي‌شود و بر اثر آن از شب زنده‌داري و نماز شب محروم مي‌شود،[1] مگر اين‌كه توبه كند و گذشته‌ي خود را اصلاح نمايد. البته در مورد گوشت؛ چون اصل بر حرمت و عدم تذكيه است، پس اگر بدون تفحص آن‌را بخورد و بعدا معلوم شود حرام بود، مرتكب معصيت شده است. شيخ صدوق، خصال، محقق، مصحح، غفاري، علي اكبر، ج 2، ص 615، قم، دفتر انتشارات اسلامي، چاپ اول، 1362ش؛ بحارالانوار، ج 100، ص 323؛ ج 10، ص 93. و همان‌گونه كه كيفيت اخلاق و اعمال فرد يا جامعه در حوادث عالم مؤثر است، حوادث عالم هم در كيفيت اخلاق و اعمال انسان مؤثر است.
برچسب: ،