دلتاس

سحابي سياره اي

سحابي حلقوي M57   در صورت فلكي شلياق نمونه خوبي است وتصاوير گرفته شده در طول موجهاي آبي٬ سبز وقرمز از آن٬ گستره آنرا بزرگتر از آنچيزي كه در نور مرئي قابل مشاهده است نشان مي دهند چراكه هركدام نشاندهنده نوع خاصي اتم يا يون هستند. يك سحابي نشري كه اطراف بعضي ستاره ها قرار دارد ودر واقع ناشي از فرار مواد از  همان ستاره ها مي باشد تقريبا" كروي شكل بوده واز آنجاييكه درتلسكوپها به شكل سياره ديده مي شود سحابي سياره اي نام گرفته است. در بعضي موارد ستاره مركزي بعد از مدتي موادي را   به شكل باد ستاره اي قوي از خود بيرون مي دهد   واين باد موجب انقباض مواد در لايه هاي داخلي تر سحابي شده ودرون سحابي به شكل پوسته اي كروي مشاهده مي شود.

باتوجه به اين دماي بالا درخشندگي آنها (بين 1/0 تا 100 برابر درخشندگي خورشيد )كم است بنابراين بايد ستاره هايي كوچك باشند  وبا توجه به اين٬ تصور براين است كه بايد در حال تبديل شدن به كوتوله سفيد باشند. مواد تشكيل دهنده سحابي كه از جنس گاز هيدروژن داغ است موادي هستند كه مدتي پيش٬ زماني كه ستاره از نوع غول سرخ بوده از لايه هاي بيروني آن با سرعت هاي حتي  بيش از 60 كيلومتر در ثانيه فرار كرده اند. او ابتدا فكر كرد كه اين سحابيها توده اي متمركز از چندين ستاره ٬مانند خوشه هاي كروي هستند چند سال بعد سحابي ngc 1514   را كشف نمود كه به شكل ستاره اي از قدر 8 بود كه داراي جوي كروي ودرخشان بود.

با در نظر گرفتن اينكه باگذشت زمان سحابي منبسط شده وستاره مركزي هم ضعيفتر مي شود مي توان عمر سحابيهاي سياره اي را در حد چند ده هزار سال نتيجه گيري كرد. در بقيه موارد وجود ميدان هاي مغناطيسي٬ چرخش ٬ دوتايي بودن ستاره  ويا حضور توده هاي گازي مي تواند به اشكال پيچيده تري منجر شوند. II - قرص مانند كه به سه زير دسته تقسيم مي شوند a – بسمت مركز روشنتر هستند b – منظم   c – داراي ساختماني تاحدودي حلقه مانند. بنابراين ميتوان تفاوت ساختمان دروني سحابي را بكمك عكسهايي كه با فيلترهاي مجزا در طول موجهاي متفاوت گرفته شده باشند احساس كرد. در سال 1785 چهار سال بعد از كشف اورانوس ويليام هرشل بدليل شباهت آنها به سيارات٬  نام سحابي سياره اي را براي آنها انتخاب كرد.

مجلۀ پژوهش فيزيك ايران

  The interacting two winds model and a spherical density distribution function are introduced to study the dynamical and ionization structure of the planetary nebula IC 418. The calculated dynamical time-scale 1033yr for the nebula is in good agreement with the evolution time of the central star after the interaction of the two winds. s-1 of interacts with a super wind with a mass-loss rate of  2×10-5M(°)yr-1 and  a velocity of 10 , and produces a dense and luminous medium. عمر ديناميكي 1033 سال براي سحابي توافق خوبي با عمر تحولي ستاره بعد از برخورد دو باد ستاره­اي دارد, كه به درخشندگي  (°)1125L براي ستاره مركزي, و جرم(°) 0/05M  براي سحابي منجر مي­شود.   با ارائه مدل دو باد ستاره­اي و يك تابع توزيع چگالي وابسته به عكس مجذور فاصله, ساختار ديناميكي ويونيدگي سحابي سياره نماي 418 IC را مطالعه كرديم.

s-1 با  ابربادي با آهنگ جرمي  2×10-5M(°)yr-1و سرعت 10 كيلومتر بر ثانيه برخورد مي­كند, و محيط متراكم درخشاني را به وجود مي­آورد. در اين مدل, سرعت انبساط خطوط طيفي OI برابر با 11 كيلومتر بر ثانيه, و براي خطوط طيفي HI برابر با 5/10 كيلومتر بر ثانيه پيش بيني مي­شود.

تصاوير دو سحابي سياره نما ثبت شد

دو سحابي سياره نماي جديدي كه از آنها عكس برداري شده، داراي مقدار زيادي گرد و خاك و گاز هستند كه بيشتر از حد متعارف در سحابي‌هاي سياره نماست. ثبت تصاوير يادشده با نصب تجهيزاتي تازه بر روي تلسكوپ فضايي هابل و از جمله يك دوربين براي تصويربرداري عمقي از فضا ممكن شده است. مدت عمر اين سحابي‌ها كوتاه و حدود ده هزار سال است كه در مقابل عمر چند ميليون سالهٔ ستاره‌ها بسيار ناچيز است. انتظار مي‌رود درخشش سحابي‌هاي مذكور كه ناشي از وجود گازهاي مختلف در آنهاست حدود ۲۲۰۰ سال به طول بينجامد. اين دو سحابي حدود ۳۸۰۰ سال نوري از زمين فاصله دارند و در صورت فلكي عقرب واقع هستند.

تلسكوپ فضايي هابل تصاويري زيبا و استثنايي از دو سحابي سياره نما را ثبت كرده است. سحابي‌هاي سياره نما معمولاً از گاز و پلاسما و گرد و خاك تشكيل شده اند.

منبع