دلتاس

آرتريت‌ مرتبط‌ با پسوريازيس‌ و التهاب‌ مفاصل‌ مجاور ضايعات‌

هنگامي كه سيستم ايمني بدن، با سلول ها و بافت هاي سالم مي جنگد، آرتريت پسوريازيس مي تواند به وجود آيد و پاسخ غيرطبيعي سيستم ايمني باعث التهاب در مفاصل و پوست مي گردد. تحقيقات‌ علمي‌ درباره‌ علل‌ و درمان‌ اين‌ بيماري‌ ادامه‌ داشته‌ و اين‌ اميد وجود دارد كه‌ درمان‌ هايي‌ مؤثرتر و در نهايت‌ علاج‌ بخش‌ عرضه‌ گردد. ‌هدف‌ درماني‌ عبارت است از كنترل‌ ضايعات‌ پوستي‌ و التهابات مفصلي‌ با كمترين عوارض ممكن براي بيماران مبتلا به آرتريت پسوريازيس از طريق روش هاي زير:. حدود ۳۰ درصد از بيماران مبتلا به پسوريازيس، دچار درد و التهاب مفاصل نيز هستند كه به آن آرتريت‌ مرتبط‌ با پسوريازيس‌ (Psoriatic arthritis) مي‌ گويند.

اين‌ اختلال‌ معمولاً خفيف‌ بوده‌ و بيشتر بين‌ سنين‌ ۵۰-۳۰ سال‌ شروع‌ شده‌ و در سراسر زندگي‌ به‌ طور متناوب‌ ادامه‌ مي‌ يابد. البته‌ علايم‌ بيماري‌ با درمان‌ قابل‌ تسكين‌ يا كنترل‌ بوده‌ و موارد معدودي‌ از بهبود خودبه‌خود بيماري‌ گزارش‌ شده‌ است‌. عفونت‌هاي‌ استرپتوكوكي‌ (به‌ ندرت‌) و سابقه‌ خانوادگي‌ آرتريت روماتوئيد يا پسوريازيس‌ از عوامل‌ افزايش‌ دهنده‌ خطر هستند. هر يك‌ از مفاصل‌ بدن‌ ممكن‌ است‌ درگير شوند، ولي‌ عمدتاً مفاصل‌ انگشتان‌ و مهره‌ هاي‌ كمري‌ و گردني‌ مبتلا مي‌ شوند. علت‌ اين‌ اختلال‌ معمولاً ناشناخته‌ بوده و استعداد ابتلا به‌ آرتريت‌ مرتبط‌ با پسوريازيس‌ ممكن‌ است‌ ارثي‌ باشد.

واكنش‌ ايمني‌ نسبت‌ به‌ يك‌ عفونت استرپتوكوكي‌ و صدمات‌ جسمي‌ يا روحي‌ به‌ ندرت ممكن است دخيل باشند. آرتريت‌ مرتبط‌ با پسوريازيس‌ التهاب‌ مفاصل‌ مجاور ضايعات‌ پوستي‌ و ناخني‌ پسوريازيس مي‌ باشد. در بعضى از افراد، وقتى كه شدت گرفتارى پوست خيلى زياد است، شدت گرفتارى مفاصل هم افزايش مى‌ يابد. تركيبي از عوامل ژنتيكي، ايمني و محيطي نيز مي توانند در ايجاد اين بيماري دخيل باشند. مشخصه‌ اين‌ بيماري‌ دوره‌ هاي‌ مكرر فروكش‌ و شعله‌ور شدن‌ به‌ طور حاد است‌. نكته: اين برنامه ها با توجه به وضعيت هر بيمار و قابليت هاي جسمي او انجام مي گيرد. آرتريت پسوريازيس همراه با بيماري مزمن پسوريازيس و با علائم زير آشكار مي شود:.

همه چيز در مورد پسوريازيس

اين حمله ي اشتباه به سلول هاي پوست،باعث افزايش سرعت ساخت سلول هاي پوستي مي شود و اين امر سبب مي شود كه سلول هاي پوستي جديد،سريع ساخته شده و به سمت بالاي سطح پوست رانده مي شوند و بلند مي شوند. بسياري از بيماران، اين سوال را ميپرسند كه چه چيزي پسوريازيس را بدتر مي كند؟ اين موارد ممكن است در هر بيمار متفاوت باشد ولي رايج ترين تشديد كننده هاي پسوريازيس عبارتند از:. متوتركسات مانند سيكلوسپورين فعاليت ايمني بدن را كاهش مي دهد ولي عوارض كمتري دارد و در بلندمدت مي تواند باعث مشكلاتي شود مانند آسيب كبدي و كاهش گلبول هاي سفيد و قرمز خون. در بيماران پسوريازيس كه علائم خفيف دارند درمان موضعي استفاده مي شود به اين صورت كه كرم ها و پماد ها به صورت موضعي براي كاهش علائم پسوريازيس خفيف استفاده مي شوند.

پسوريازيس مرتبط با بيماري هاي زير مي باشد يعني افرادي كه مبتلا به پسوريازيس هستند ممكن است شرايط زير را داشته باشند يا اين شرايط به مرور به وجود بيايند:. اين نوع آرتريت مانند پسوريازيس مزمن مي باشد و ممكن است علائم آن در رفت و آمد دوره اي باشند يا ممكن است به صورت دائمي ادامه پيدا كند وعلائم ثابت باشند. اگر فرد دچار عفونت يا بيماري اي شود، سيستم ايمني تقويت مي شود تا با عفونت مبارزه كند كه اين قوي شدن سيستم ايمني باعث تشديد پسوريازيس نيز مي شود. آرتريت پسورياتيك ممكن است با روماتيسم يا نقرس اشتباه گرفته شود كه دكتر روماتولوژي با بررسي پلاك ها مي تواند به تشخيص آرتريت پسورياتيك پي ببرد.

در بيماران با پسوريازيس ملايم يا شديد و يا بيماراني كه از روش هاي ديگر درمان نشده اند ممكن است نياز به داروهاي خوراكي يا تزريقي باشد. سيكلوسپورين فعاليت سيستم ايمني بدن را به كل ضعيف مي كند و فرد دچار ضعف سيستم ايمني بدن مي شود كه اين يعني ممكن است به سادگي بيمار شود. بايد در نظر داشت تعداد زيادي از مواد گياهي با ادعاي به درمان ، براي اين بيماري غيرموثر بوده و اهداف سودجويانه دارد (مانند گانودرما). نمونه برداري به اين صورت است كه در آزمايشگاه نمونه ي ريزي از پوست با ميكروسكوپ بررسي مي شود و نتيجه ي پسوريازيس برگردانده مي شود. اين دوره ها ممكن است باعث ايجاد علائم شديد براي مدت چند روز تا چند هفته باشد و بعد اين علائم تقريبا از بين مي روند و خوب مي شوند.

آرتريت پسورياتيك

در دهه ۶۰ ميلادي، بر اساس مطالعات اپيدميولوژيك و باليني، مشخص شد كه، آرتريت پسورياتيك برخلاف آرتريت روماتوئيد، معمولا سرونگاتيو است، اغلب مفاصل بين انگشتي انتهايي يا ديستال (DIP) انگشتان دست و مهره ها و مفاصل ساكروايلياك را مبتلا مي كند، نماهاي راديوگرافيك مشخص و متمايزي دارد، و سابقه خانوادگي و ژنتيكي قابل ملاحظه اي نشان مي دهد. به نظر مي رسد كه ميزان مرگ ناشي از اختلالات قلبي – عروقي در بيماري پسوريازيس بيشتر باشد، و هم پسوريازيس و هم آرتروپاتي مربوطه كه همراه با HIV ديده مي شوند، تمايل دارند كه شديد باشند و مي توانند در جمعيت هايي روي دهند كه نزد آنان افراد غيرآلوده به ويروس ايدز، پسوريازيس بسيار اندكي دارند.

آرتريت پسورياتيك يا آرتريت پسوريازيس (Psoriatic Arthritis) نوعي روماتيسم مفصلي و التهاب مفاصل پسوريازيس، و يك بيماري خود ايمني بوده كه معمولا در همراهي با پسوريازيس پوستي ايجاد مي شود و جزو بيماري هاي روماتيسمي اسپونديلوآرتروپاتي ها است. متوتروكسات (Methotrexate) و داروهاي ضد مالاريا نظير هيدروكسي كلوركين در درمان آرتريت پسورياتيك و پسوريازيس پوستي تاثير چنداني نداشتند، اما در برخي از كارآزمايي ها اميد بخش بوده اند و به طور كلي فايده استفاده از آن ها هنوز مشخص نيست. در تقريبا ۳۰ درصد از بيماران، الگوي درگيري روماتيسم مفاصل بصورت اوليگوآرتريت نامتقارن بوده كه معمولا همراه با درگيري يك زانو يا يك مفصل بزرگ ديگر با تعدادي از مفاصل كوچك در انگشتان دست يا پا به همراه داكتيليت است.

آرتريت پسوريازيس يا آرتريت پسورياتيك به يك بيماري عضلاني – استخواني التهابي اشاره دارد كه داراي ويژگي هاي خودايمن است و نوعي آرتريت التهابي مي باشد كه مشخصا در افراد مبتلا به بيماري پوستي پسوريازيس يافت مي شوند. درصد اندكي از مبتلايان به پسوريازيس، آرتريت خورنده يا موتيلان دارند، كه در آن كوتاه شدگي گسترده انگشتان يا با اصطلاح تلسكوپي شدن انگشتان، گاه همراه با آنكيلوز و داكتيليت در ساير انگشتان مي تواند وجود داشته باشد. در سينوويوم آرتريت پسورياتيك هيپرپلازي لايه پوششي، ارتشاح منتشر با سلول هاي لنفوسيت T، سلول هاي لنفوسيت B، ماكروفاژها، و سلول هاي داراي گيرنده NK و تكثير نوتروفيل ها همراه با روند آنژيوژنز (رگ زايي) ديده مي شود.

۶ نشانه آرتريت پسورياتيك (التهاب مفصلي پسوريازيس)

خارش شديد در پسوريازيس همچنين مي تواند روي خواب تاثير بگذارد كه ممكن است منجر به خستگي شود گاهي اوقات خستگي، درد مفاصل و سفتي مفصلي تنها علائم آرتريت پسورياتيك است كه به جز خارش پوستي در پسوريازيس ديده مي شود. از آنجايي كه پسوريازيس در بسياري از افراد مبتلا به آرتريت پسورياتيك حضور دارد يا در بسياري از افراد وجود دارد اين بيماري پوستي بايد در ميان علائم آرتريت پسورياتيك در نظر گرفته شود. اين شرايط چشم كه ممكن است رخ دهد عبارت از: ملتحمه (التهاب ملتحمه) كه شايعترين conjunctokeratitis (conjuntiva and cornea)، يوويتس (uvea)، آيريتيس (iris) و اسكلريتيس (sclera) است. با اين وجود، تورم ممكن است از مفصل در پنجه و انگشتان پا گسترش يابد و به انگشتان شكل سوسيس مي دهد گاهي اوقات تورم ممكن است كل دست يا پا را شامل شود.

مناطق ديگر كه معمولاً در بسياري از انواع آرتروز تحت تاثير قرار نمي گيرند اما ممكن است در آرتريت پسورياتيك دخيل باشند مفصل هيپ و قفسه سينه هستند. بسياري از افراد مبتلا به آرتريت پسورياتيك، سفتي صبحگاهي را نشان مي دهند كه شبيه به آرتريت روماتوئيد است كه به تدريج با فعاليت كاهش مي يابد. اين شبيه به آرتريت روماتوئيد است كه در آن التهاب مفصلي به دليل فعاليت غير طبيعي عضلاني عليه بافت مفصلي، مانند (سينوويوم) وجود دارد. برخي از مشكلات چشم ممكن است در آرتريت پسورياتيك ايجاد شود و بسياري از افراد اين بيماري conditiosn چشم را با آرتريت مرتبط نمي كنند. مطالعات نشان داده اند كه حدود ۴ نفر از ۱۰ نفر مبتلا به پسوريازيس يا آرتريت پسوريازيك در درجه اول يكي از اين شرايط را دارند.

بعضي از عوامل محيطي نيز ممكن است خطر را افزايش دهند و احتمالاً به عنوان عامل ايجاد پسوريازيس يا آرتريت پسورياتيك مي شوند. در آرتريت پسوريازيس، ديگر مناطق ممكن است تحت تاثير قرار گيرد مانند جايي كه تاندون ها به استخوان ها متصل مي شوند. آرتريت پسوريازيس ممكن است از دوره هايي به خاموشي رود و اشتعال ناگهاني در مورد پسوريازيس نيز اتفاق مي افتد. برخي ژن ها شناسايي شده اند كه مي توانند حساسيت به بيماري پسوريازيس و آرتريت پسورياتيك را افزايش دهند. اين آنتي بادي ها فعاليت سيستم ايمني بدن را نسبت به بافتهايي كه به آن متصل مي شوند مستقيم مي كند. استحكام مفصل يك علامت عمده از آرتريت پسوريازيس است همانطور كه در بيشتر انواع آرتريت وجود دارد.

به طور مشابه، مفاصل ستون فقرات نيز ممكن است تحت تأثير قرار بگيرند كه باعث درد گردن و كمر مي شود.

علائم و درمان آرتريت پسوريازيس چيست

كاهش درد : در هنگام شعله ور شدن آرتريت و افزايش درد بيمار اقداماتي مانند استراحت، استفاده از اسپلينت هايي كه موجب كاهش حركات مفصل ملتهب ميشوند و استفاده از گرماي موضعي ميتواند شدت درد را كاهش دهد. به نظر ميرسد پسوريازيس يك بيماري اوتوايمون يا خود ايمني است به اين معني كه سلول هاي دفاعي بدن سلول هاي پوست را بيگانه محسوب كرده و به آنها حمله ميكنند و موجب بروز علائم بيماري ميگردند. همين حالا مشورت كنيد: در صورتيكه اين مقاله بيماري يا مشكل خاصي را شرح داده است ميتوانيد با نويسنده آن كه بيشترين اطلاعات ارتوپدي در همين زمينه را دارد مشورت كنيد. هدف از درمان آرتريت پسوريازيس كاهش درد و خشكي مفصلي، پيشگيري از تخريب مفصل و در نهايت كاهش ناتواني هايي است كه ممكن است بر اثر درد و يا تخريب مفصلي ايجاد شود.

در پسوريازيس هر مفصلي ميتواند دچار آرتريت شود با اين حال درگيري مفصلي در اين بيماري ميتواند به پنج شكل متفاوت ظاهر شود كه عبارتند از. اين داروها تاثير سريعي بر روي درد و التهاب ندارند و قبل از مشاهده هر گونه آثاري از اين داروها بايد حداقل به مدت ۶-۴ ماه مصرف شوند. در بعضي موارد مفصل ممكن است بعد از مدتي دچار تخريب شود ولي معمولا اين تخريب مانند آرتريت روماتوييد يا روماتيسم مفصلي شديد نيست. البته بايد به ياد داشت كه افرادي كه پسوريازيس دارند مانند هر فرد ديگري ميتوانند دچار استئوآرتريت و يا آرتريت روماتوئيد شوند. پوست افراد مبتلا به پسوريازيس در بعضي نواحي مانند پشت آرنج و جلوي زانو كلفت و صدفي شده و بشدت پوسته ريزي كرده و قرمز ميشود.

با اين حال با استفاده از داروهاي كنترل كننده تخريب مفصلي ميتوان پيشرفت بيماري و آثار زيانبار آن را تا حدود زيادي مهار كرد. بعد از شروع اثر دارو پزشك ممكن است دوز مصرفي آنها را كاهش دهد ولي استفاده از آنها معمولا براي هميشه ادامه خواهد يافت. پس گرچه ممكن است در ابتداي مصرف اين داروها تصور شود آنها تاثير آنچناني ندارند ولي بيمار بايد مصرف آنها را ادامه دهد. بيماري پسوريازيس معمولا در سنين ۲۵-۱۵ سالگي شروع شده و بطور معمول آرتريت پسوريازيس در سنين ۵۰-۲۵ سالگي ظاهر ميشود. داروهاي ضد التهابي مانند ديكلوفناك، ايبوپروفن، سلكوكسيب و يا ناپروكسن ميتوانند در كاهش علائم آرتريت موثر باشند.

آرتريت پسورياتيك پا: التهاب مفاصل همراه با پسوريازيس پوست پا

درد مستمر پاشنه پا در هنگام صبح كه بيش از 6 ماه ادامه يابد و با انجام اقدامات درماني ديگر بهبود نيابد نيز مي‌تواند علامت ابتلا به آرتريت پسوريازيس باشد، البته اين درد ممكن است نشانه ابتلا به فاشيتيس يا التهاب رباط‌ها و تاندون‌ها نيز باشد. بسياري از علائم ابتلا به آرتريت پسورياتيك مشابه علائم ناشي از ابتلا به آرتريت‌هاي التهابي ديگر مانند روماتيسم مفصلي است اما برخي علائم مانند مشكلات در پاها، انگشتان پاها و ناخن‌هاي پا نيز خاص اين بيماري مي‌باشند. افراد نمي‌توانند اقدام مستقيمي براي پيشگيري از ابتلا به آرتريت پسورياتيك (PsA) انجام دهند اما با انجام برخي اقدامات و رعايت برخي نگات مي‌توانند تأثير اين بيماري و درد پاي ناشي از ابتلا به آن را در زندگي خود كاهش دهند.

علائم ابتلا به آرتريت پسورياتيك را مي‌توان با مصرف داروهاي خوراكي، داروهاي بيولوژيكي و داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي درمان كرد كه هر كدام بر اساس شدت علائم تجويز مي‌شوند. علاوه بر اقدامات درماني اوليه و مراقبت‌هاي پزشكي نظير تغذيه خوب و انجام تمرينات ورزشي مناسب، به كارگيري اقدامات درماني زير نيز براي برخي از بيماران مؤثر واقع خواهد شد:. آرتريت پسورياتيك فقط بر 26 استخوان از استخوان‌هاي پا و استخوان‌هاي مچ پا و غشاي سينوويال اطراف مفصل تأثير مي‌گذارند و باعث التهاب، درد و حساسيت به لمس در مفصل مي‌شوند. افراد مبتلا به آرتريت پسورياتيك غالباً به بيماري به نام انتزيت نيز دچار مي‌شوند كه به التهاب در نقطه‌اي كه تاندون‌ها يا رباط‌ها به استخوان وصل مي‌شوند اشاره دارد.

طبق نتايج تحقيقات انجام شده، 30 درصد افراد مبتلا به پسوريازيس به آرتريت پسوريازيس نيز مبتلا مي‌شوند كه باعث ايجاد درد، تورم و حساسيت به لمس در مفاصل بدن مي‌شود. با اين كه هيچ رژيم غذايي رسمي براي افراد مبتلا به آرتريت پسورياتيك وجود ندارد اما به گزارش بنياد آرتريت مصرف غذاهاي زير مي‌تواند در كاهش علائم مؤثر واقع شود:. افراد مبتلا به درد شديد پا ناشي از ابتلا به آرتريت پسورياتيك مي‌توانند با كمك يك متخصص فيزيوتراپي يا يك متخصص پا، يك كفش مناسب براي شرايط خود پيدا كنند. عمدتاً ابتلا به تنوسينوويت يا التهاب غلاف تاندون باعث ايجاد تورم و سوسيسي شدن شكل انگشتان پا شده كه گاهي اوقات به آن انگشت سوسيسي گفته مي‌شود.

ممكن است ناخن‌هاي شما دچار فرورفتگي شده و شيارشيار و پوسته‌پوسته شوند، همچنين ممكن است رنگ آنها تغيير كرده يا از محل خود بلند شوند (انيكوليز).

منبع