دلتاس

زنان، فرزندان و شهداي كربلا

همچنين َدر ركاب سيدالشهدا (ع) 15 غلام شهيد شدند كه اين افراد عبارت بودند از 'نصر' و 'سعد' از غلامان امام علي(ع)، 'منجح' غلام امام مجتبي(ع)، 'اسلم' و 'قارب' غلامان امام حسين(ع)، 'حرث' غلام حمزه، 'جون' غلام ابوذر غفاري، 'رافع' غلام مسلم ازدي، 'سعد' غلام عمر صيداوي، 'سالم' غلام بني المدينه، 'سالم' غلام عبدي، 'شوذب' غلام شاكر، 'شيب' غلام حرث جابري، 'واضح' غلامِ حرث سلماني. برخي زناني كه در كربلا حضور داشتند از دختران حضرت علي (ع) به نام هاي 'زينب'، 'ام كلثوم'، 'فاطمه'، 'صفيه'، 'رقه' و 'ام هاني' بودند و 'فاطمه' و 'سكينه' نيز دختران سيدالشهدا(ع) از حاضران در كربلا بودند و بقيه زن ها به نام هاي 'رباب'، 'عاتكه'، مادر 'محسن بن حسن'، دختر 'مسلم بن عقيل'، 'فضه نوبيه'، كنيز خاص امام حسين(ع) و مادر 'وهب بن عبدالله' در روز عاشورا در كربلا بودند.

شهداي كربلا از اولاد 'ابي طالب' كه نام آنها در زيارت 'ناحيه' آمده، 17 نفر و از اولاد ابي طالب كه نام آنها در زيارت 'ناحيه' نيامده، 13 نفر است كه سه كودك نيز از بني هاشم شهيد شدند و از ميان اين 33 نفر، 10 نفر از فرزندان اميرالمومنين(ع)، چهار نفر از فرزندان امام حسن(ع)، سه نفر از فرزندان سيدالشهدا(ع)، 12 نفر از فرزندان عقيل و چهار نفر نيز از فرزندان جعفر بودند. اسامي اين مادران عبارت است از:‌ 'رباب' مادر 'علي اصغر(ع)'، حضرت زينب(س) مادر 'محمد' و 'عون'، 'رمله' مادر قاسم بن حسن، 'بنت شليل جيليه' مادر عبدالله بن حسن، 'رقيه' دختر اميرالمومنين (ع) و مادر 'عبدالله بن مسلم' و مادران 'محمدبن ابي سعيدبن عقيل'، 'عمروبن جناده'، 'عبداللّه بن وهب كلبي' بنا به روايتي كه ثابت نيست 'ليلا' مادر علي اكبر(ع).

در روز عاشورا 'علي اكبر(ع)'، 'عباس(ع)' و 'عبدالرحمن بن عمير' را قطعه قطعه كردند و سر سه شهيد را به جانب امام حسين (ع) انداختند كه اين سه نفر عبارتند بودند از: 'عبدالله بن عمير كلبي'، 'عمرو بن جناده' و 'عابس بن ابي شبيب شاكري'. پنج نفر از زنان خيام حسيني كه به طرف دشمن بيرون آمده و حمله يا اعتراض كردند عبارتند بودند از: كنيز 'مسلم بن عوسجه'، 'ام وهب' زن 'عبدالله كلبي'، مادر عبدالله كلبي، زينب كبري(س) و مادر عمرو بن جناده بودند. چهار نفر از ياران امام حسين (ع) نيز در كربلا پس از شهادت آن حضرت به شهادت رسيدند كه اينان 'سعد بن حرث' و برادرش 'ابوالحتوف'، 'سويد بن ابي مطاع' (كه مجروح بود) و 'محمد بن ابي سعيدبن عقيل' بودند.

بيوگرافي كامل شهداي كربلا

افراد زيادي از محققان اهل سنت با اسناد تاريخي، گفته‎اند كه اميرالمؤمنين علي(عليه السلام) دختري به نام “ام كلثوم(عليها سلام)” داشته است و خليفه دوم ايشان را از حضرت علي(عليه السلام) خواستگاري نيز كرد ولي حضرت قبول نكردند؛ از جمله: «انصاب الاشراف؛ بلاذري»، «البدء و التاريخ؛ مقدسي»، «تاريخ الائمه؛ ابن ابي التلج»، «الموطأ؛ مالك»، «السنن؛ بيهقي»، «سير اعلام النبلا؛ ذهبي»، «الذريه الطاهره؛ دولابي»، «دلايل الامامه؛ طبري»، «مناقب آل ابيطالب؛ ابن شهراشوب»، «معارف؛ ابن قطيبه»، «كفايه الطالب؛ گنجي شافعي». شب زفاف فاطمه بنت حزام به درب خانه علي(سلام الله عليه) رسيد گفت: «سادتي انا هنا خادمه عندكم جئت لخدمتكم، فهل تقبلوني بهذا الشرط… و الا فاني راجعه الي داري» براي ورود شرطي دارم اگر آقازاده ها قبول كنند وارد مي شوم و الا به خانه پدرم بازمي گردم و آن شرط اين است كه من خدمتكار شما باشم؛ پس امام حسن و امام حسين و زينب (عليهم السلام) به ايشان خوش آمد گفتند و فرمودند: «انت عزيزه و كريمه و هذا بيتك»؛ شما عزيز و بزرگوار هستيد و اين خانه هم متعلق به شماست.

«و كان العباس رجلا و سيما جميلا ير كب الفرس و رجلاه يخطان فى الاءرض و كان يقال له قمر بنى هاشم و كان لواء الحسين عليه السلام معه» يعني عباس (عليه السلام) مردي زيبا، تنومند و آراسته بود كه هر گاه بر اسب تناوري سوار مي شد پاهايش به زمين مي رسيد و به او قمر بني هاشم مي گفتند و پرچم سپاه امام حسين(عليه السلام) به دست با كفايت او بود. به گزارش خبرنگارفضاي مجازي بقاع نيوز، اين متن در ۸ بخش تنظيم شده است: شهداي خاندان امام حسين، شهداي خاندان امام علي، شهداي خاندان امام حسن (عليهم السلام)، شهداي خاندان جعفربن ابي طالب، خاندان مسلم بن عقل، شهدا از سفيران امام حسين، ياران از غير بني هاشم، و بالاخره زنان هاشمي و زنده كنندگان خون شهداي كربلا.

عبدالله ابن عقيل(عليه السلام): عبدالله بن عقيل كه به «عبدالله اكبر» ملقب بود، روز عاشورا در سپاه امام حسين(عليه السلام) به ميدان رفت و با سپاهيان عمر سعد مبارزه كرد، و سرانجام به دست «عثمان بن خالد» و مردي از قبيله همدان به شهادت رسيد. و از آسمان ندا آمد كه «دعه يا حسين فان له مرضعه في الجنه» يعني او را رها كن كه براي او دايه اي است كه هم اكنون به او شير مي دهد و اين تنها جائي است كه خداوند با امام (عليه السلام) سخن گفته و دلداري داده است كه نشان از سنگيني فاجعه دارد. «ابن سعد» هم در كتاب “طبقات” جلد سوم صفحه ۱۸۳ و «ابن هشام» در كتاب “السيره النبويه” جلد سوم صفحه ۷۹۱ و “تاريخ طبري” جلد سوم صفحه ۲۶۹ آورده‎اند كه خليفه دوم ۱۴ همسر داشته است كه يكي از آنها «ام كلثوم بنت جرول خذاعي» بود.

منبع